– Пачнем. Раскажыце крыху пра сябе. – Хммм... Што ж, у папярэднім жыцці я была брытанкай. Жыла ў Лондане. Памятаю, што кахала Філіпа Басіні, але так і не выйшла за яго замуж. Доўгая, непр...
Ну вось... Дом насупраць атрымаўся занадта высокім. Яго зрабілі на два паверхі вышэй і закрылі нам усю панараму. А калі гэтай гміны яшчэ не было (як і ўсёй гэтай мэблі ў маёй кватэры – толькі па...
Жнівеньскае сонца добра смаліла зямлю, але асалода ад разгадкі шляха старой чыгункі была мацнейшай за любую спёку....
Дзень распадаецца. На міліярды зорак. Бліскучых, як стразы на тваёй дзівоснай сукенцы. І месяц. Зусім малады. Такі прыцягальны. Зоркі падаюць, месяц застаецца. Чакаць. На вечнасць. Як і я. У гэтым зал...
Закаханасць падлеткаў – справа штодзённая. Хоць да сапраўдных пачуццяў каханне з першага позірку рэдка прыводзіць, але добрыя пачуцці ў сэрцы пакідае....
З усіх тралейбусаў менавіта гэты спынецца ўночы на тваім прыпынку. І не адчыніць дзвярэй. Проста спыніцца – і паедзе далей. Нічога, усё роўна ісці пехатою значна больш прыемна. ...
Неяк вецер падняўся. І стала неспакойна. Не, не таму, што нешта здарылася. Нават скажу больш: усё, здавалася б, цудоўна, усё найлепшым чынам. Але вецер узняўся – і вось гэты неспакой....
ДУБЛЬ IV. МОЙ АДРАС – САВЕЦКІ САЮЗ? Як і пра час любой эпохі, зараз можна шмат чаго нагаварыць пра час Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік. І добрага было на некалькі карабоў, і не ве...
Ведаеш, адно слова можа быть такім шматзначным. І такім бессэнсоўным. Колькі ўсяго я ўкладаў у сваё кароткае “кахаю”, калі мы ў той вечар толькі на імгненне засталіся адны....
Людзей пад адну грабёнку не расчэшаш. Адны радуюцца, што нарэшце развіталіся з чарговым лішнім кілаграмам, другія лічаць, што добрага чалавека павінна быць многа. У адных вечныя праблемы з дзвярыма &n...
Мне можна ўсё! Хто гэта сказаў? Гэта сказаў... Я! Я гэта сказаў. Навошта я гэта сказаў? Ды проста так! Мне так захацелася – і я сказаў. Проста мне стукнула ў галаву... і я сказаў. А чаму б і не?...
Жыццё ўсё ж такі даволі дзіўная штука: ніколі не можаш прадбачыць, што здарыцца з табою ў наступную хвіліну, а цуда ў звычайны дзень здаецца ўсяго толькі збегам абставін ці супадзеннем. Але сапраўдныя...
Паслухай, годзе сумаваць, давай лепш возьмем фарбы – і новыя колеры з’явяцца ў тваім сэрцы. Уставай. Пойдзем. ...
